Chelatacja to nieoperacyjna metoda leczenia, która polega na rozpuszczaniu płytek miażdżycowych w naczyniach krwionośnych, eliminując źródło wolnych rodników. Jest to dosyć nowa i wciąż mało znana metoda terapii, która w szczególności bardzo korzystnie wpływa na stan zdrowia osób z problemami układu krążeniowego tj. zawał mięśnia sercowego, przebyty lub też zagrażający wystąpieniu udar mózgu, niedokrwienne bóle kończyn, powikłania cukrzycy, choroby zwyrodnieniowe. Chelatacja – trochę historii Źródła chelatacji sięgają aż do 1893 roku i są związane z francusko-szwajacarskim chemikiem Alfredem Wernerem, który dokładnie w 1913 roku otrzymał Nagrodę Nobla za opracowanie teorii dotyczącej wiązania metali przez organiczne cząsteczki. Właśnie ta teoria, nieco później stała się podstawą współczesnej metody chelatacji. Terapię chelatacji z wykorzystaniem EDTA po raz pierwszy zastosowano w medycynie w 1948 roku w Stanach Zjednoczonych. Metoda ta była stosowana u robotników z fabryki baterii, którzy zatruli się ołowiem. W późniejszym czasie, w amerykańskiej marynarce wojennej terapii zaczęto poddawać marynarzy, który również ulegli zatruciu ołowiem w trakcie malowania okrętów oraz budynków rządowych. Lekarze wykonujący chelatację u zatrutych osób zauważyli pewną zależność, która dotyczyła pacjentów cierpiących dodatkowo na miażdżycę tętnic – otóż terapia przyczyniła się do znacznej poprawy stanu ich tętnic. Do dnia dzisiejszego chelatacja w USA jest preferowanym sposobem leczenia w przypadkach…